Tadeusz Białoszczyński

Aktor. Syn rolnika. Po ukończeniu krakowskiego Gimnazjum Św. Jacka (1919) został uczniem Miejskiego Kursu Dramatycznego. Po ukończeniu szkoły grał w Teatrze im. Słowackiego ( do 1924 r.), a następnie w Łodzi, Warszawie, Wilnie i Lwowie. Dwa ostatnie lata przed wojną spędził na deskach stołecznego Teatru Narodowego. Podczas okupacji był robotnikiem, pracował też jako szatniarz i urzędnik. Występował w jawnych teatrach : Komedia, Nowości, Maska. Po Powstaniu Warszawskim wywieziono go do obozu w Zakroczymiu. Doszedłszy do zdrowia zaangażował się latem 1945 roku do Starego Teatru w Krakowie. Latem 1952 r. powrócił do Warszawy; występował w Teatrze Współczesnym, a potem w Teatrze Narodowym; w 1959 r. przeszedł do Teatru Polskiego i występował w jego zespole do końca życia. Po raz pierwszy do filmu został zaangażowany przez Polską Spółkę Filmową szukającą "nowych twarzy" i zagrał z powodzeniem w "Płomiennych sercach" Romualda Gantkowskiego. Często grywał role książąt, hrabiów, lokajów a pod koniec życia ukazał talent w kreacjach starszych, nobliwych panów. ( Źródło : Maśnicki J., Stepan K. : Pleograf. Kraków 1997)